Sosialisme kanggo wong sugih lan kapitalisme kanggo wong mlarat minangka argumen politik-ekonomi klasik sing negesake manawa, ing masyarakat kapitalis maju, kabijakan negara njamin manawa luwih akeh sumber daya sing mili menyang wong sugih tinimbang karo wong-wong mlarat, tuladhane kayata ing wujud pambayaran transfer.[1]
Istilah kesejahteraan perusahaan umume digunakake kanggo njlentrehake babagan menehi aturan sing apik kanggo bisnis gedhe (perusahaan tartamtu) dening pamrentah. Salah sawijining bentuk kritik sing umume diunggahake yaiku pratelan yen ekonomi politik kapitalis menyang perusahaan gedhe ngidini "privatisasi bathi lan sosialisasi kerugian."[2] Argumentasi kasebut dikatutake lan dikutip pirang-pirang kesempatan.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search